ਕਾਸ਼ ਫਿਰ ਕੋਈ ਛੋੜ ਕਰ ਚਲਾ ਜਾਏ ਮੁਹੱਬਤ ਕਰਕੇ ਸੁਨਾ ਹੈ ਦਰਦ ਹੀ ਦਰਦ ਕੋ ਕਾਟਤਾ ਹੈ